Luchtbuigen
Tijdens dit proces komt het werkstuk in contact met de buitenkant van de stempel en ook met de punt van de bewerking. De bewerking wordt dan verder geduwd tot boven de V-vormige opening zonder de V aan te raken.
Luchtbuigen is het soort buigen waarbij er het minste contact gemaakt wordt. De apparatuur raakt het materiaal alleen op drie punten: de bewerkingspunt, de tip en de schouders van de stempel. Aangezien de tonnage geen rol speelt bij het vormen van de bocht, heb je minder nodig dan bij het gebruik van de muntmethode.
Luchtbuigen is de meest gebruikte vorm van metaalbuigen en het is niet moeilijk om te zien waarom, omdat er veel voordelen zijn bij deze techniek. Omdat de punt van de stempel niet verder dan het oppervlak van het metaal hoeft te worden geduwd, wordt veel minder gewicht nodig om te buigen in vergelijking met onderkantbuigen en munten.
Onderbuigen
Het verschil tussen luchtbuigen en onderkantbuigen is dat er een verschil in straal tussen de twee is. Het verschilt van munten omdat de stempel en de band geen volledig contact maken met het materiaal, en er is niet genoeg tonnage om een afdruk in het metaal te maken.
Onderkantbuigen heeft vele voordelen, zoals grotere nauwkeurigheid en minder terugveer wanneer het gereedschap wordt gebruikt, wat het een veiligere optie maakt bij het overwegen van metaalbuigtechnieken.
Muntenstempelen
Coining is een buigproces waarbij de stempel en het werkstuk rusten op de vorm. Dit produceert een beheerste hoek, wat leidt tot weinig terugveer. Er wordt meer tonnage vereist voor dit type buigen dan bij luchtbuigen en onderbuigen.
De voordelen van coining zijn dat, om uitzonderlijke resultaten te bereiken, nauwkeurigheid essentieel is en dat is precies wat de coining methode kan bieden. Naast nauwkeurigheid is het herhalen van de resultaten ook een eenvoudige taak wanneer deze techniek wordt gebruikt. Terugveer komt ook minder vaak voor bij het gebruik van coining, wat betekent dat het metaal minder waarschijnlijk is om terug te keren naar zijn oorspronkelijke staat.
Vouwen
De metalen vouwtechniek houdt in dat het oppervlakkige deel van het plaatmetaal wordt gevouwen om de gewenste bocht te vormen. Vouwen maakt gebruik van klemdraden, die het metalen stuk op zijn plaats houden en kracht toepassen om het metaal op een gespecificeerde hoek te vouwen om zo de plaatmetalen bocht te creëren.
Klemmen balken zullen het langste deel van het metaalblad vasthouden. Als de balk omhoog gaat en het blad ombuigt, kan de buigbalk omhoog of omlaag bewegen over het werkstuk.
Voordelen: Wat handig is, is dat met de vouwmethode mogelijk is om verschillende vouwen in hetzelfde stuk metaal te maken, waardoor een tweezijdige kanaal of een vierkante of rechthoekige holle buis ontstaat.
De eindelijke buighoek wordt beïnvloed door de vouwhoek van de balk. Dit proces kan grote metalen platen verwerken en biedt een zeer beperkt risico op schade aan het blad.
Wissen
De methode van wissen bestaat uit het toepassen van kracht op het metaal, wat het werkstuk in een hoekige vorm buigt door het vast te houden tussen een mat en een vorm, waarna de wisflens naar beneden glijdt.
Soortgelijk aan de vouwtechniek, is het een plastische deformatie van blaadmateriaal. Wissen maakt het mogelijk om het gebogen werkstuk rond te maken, wat kan worden bereikt door hoektangenten toe te voegen van de straal tot zowel de vorm als de flens.
Voordelen: De methode van vegen biedt enkele voordelen voor het buigen van plaatmetaal, zoals uitstekende precisie en beperkte oppervlaktebeschadiging, in vergelijking met andere methoden. De toegepaste kracht wordt gelijkmatig verdeeld over het oppervlak van het werkstuk, en je kunt een werkstuk meerdere keren buigen in één cyclus.
Belangrijk om te onthouden: De methode is een van de duurdere technieken. Het ondersteunt geen buighoeken boven de 90° vanwege de geometrie van de vegflap, gebogen werkstukken tonen vaak een matige terugveer-effect, en gekromde vormen vereisen aangepast gereedschap.
Joggling
Joggling is een proces waarbij een machine metaal in beide richtingen buigt, waardoor een ‘S’- of ‘Z’-vorm ontstaat.
Joggling bestaat uit het vormgeven van een plaatmetalsectie stukje bij stukje door gebruik te maken van ribbels en vormers. Deze methode blijkt bijzonder nuttig te zijn wanneer je een lang werkstuk in een periodiek herhaald patroon moet buigen.
Het proces duwt een plaatmetalelement in een apparaat of rem.
Het buigt het metaal tussen 20 en 30 graden, met behulp van de vormgevers. Het onderdeel moet worden losgelaten, omgedraaid en opnieuw gebogen tot de joggle bereikt is.
Voordelen: De voordelen van de joggletechniek zijn dat deze zeer veelzijdig is bij het creëren van verschillende vormen, lage productiekosten heeft en ook minder terugveer-effecten vertoont.
In termen van zwaktes kan het mogelijk leiden tot verslechtering van het oppervlak van een werkstuk.
Met een gewicht van niet meer dan 50 kg
Meestal wordt rollen gebruikt voor het produceren van grote werkstukken in de bouwsector. Rollen is de methode die wordt gebruikt om buizen of kegels in verschillende vormen of met een groter radius te maken, met behulp van een rolmachine.
Metaalrolmachines hebben de mogelijkheid om bladmateriaal tussen twee rollers door te voeden, waardoor het blad in een curve uitkomt.
Om de vorm van de curve te vergroten, keert de operator van de machine de rollers om en laat het metaal vervolgens weer in tegengestelde richting door de rollers gaan. Dit proces wordt herhaald tot de gewenste bocht bereikt is.
Rotary Bending
Rotary bending is een complex proces van plaatmetaal buigen. Het proces neigt ertoe om buizen te creëren, die verschillende radiusen van de middenlijn kunnen bieden. Het proces omvat het buigen van een buis met een mandrel erin, zodat deze exact past op de buitenste diameter.
Voordelen: Rotary bending kan een buis tot maximaal 180° roteren, wat het zeer veelzijdig maakt. Met dit proces kan de methode het werkstuk meerdere keren in één looptijd buigen, vanuit verschillende hoeken. Daarnaast toont de methode beperkte terugveer effecten.
Echter, enkele zwaktes van rotary bending zijn: duurzaamheid, verslechtering van het oppervlak van het werkstuk, en de complexiteit van het gehele proces.
EN
